استارتاپ‌ها به عنوان موتورهای محرکه نوآوری و رشد اقتصادی، نقش حیاتی در توسعه کشور ایفا می‌کنند. با توجه به ماهیت نوپا و نیاز به حمایت در مراحل اولیه، قوانین مالیاتی ویژه‌ای برای آن‌ها در نظر گرفته شده است. درک این قوانین برای بنیان‌گذاران استارتاپ‌ها ضروری است تا بتوانند برنامه‌ریزی مالی دقیق‌تری داشته باشند و از مزایای قانونی بهره‌مند شوند. در این مقاله به بررسی نحوه محاسبه مالیات استارتاپ‌ها در ایران و معافیت‌های مرتبط با آن‌ها می‌پردازیم.
مفهوم استارتاپ از دیدگاه قانون
قبل از ورود به بحث مالیات، لازم است بدانیم قانونگذار چه تعریفی از استارتاپ یا شرکت نوپا ارائه می‌دهد. بر اساس آیین‌نامه حمایت از شرکتهای نوپا مصوب هیئت وزیران، شرکت نوپا به هر شرکت خصوصی و تعاونی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات گفته می‌شود که:
کمتر از سه سال از تاریخ ثبت آن گذشته باشد.
حداکثر سرمایه ثبتی شرکت مبلغ 2,500,000,000 ریال (دویست و پنجاه میلیون تومان) باشد.
درآمد سالانه شرکت کمتر از 5,000,000,000 ریال (پانصد میلیون تومان) باشد.
صاحبان سهام و مؤسسین شرکت سود درآمد را توزیع نکنند.
این تعریف مبنای اصلی برای برخورداری از معافیت‌ها و تسهیلات مالیاتی ویژه استارتاپ‌ها است.
انواع مالیات برای استارتاپ‌ها
استارتاپ‌ها، مانند سایر کسب‌وکارها، مشمول انواع مختلفی از مالیات می‌شوند که شامل موارد زیر است:
مالیات بر سرمایه (حق تمبر):
این مالیات در ابتدای ثبت شرکت و بر اساس سرمایه اولیه آن محاسبه می‌شود. طبق ماده 48 قانون مالیات‌های مستقیم، میزان این مالیات معادل 0.0005 (نیم در هزار) ارزش سهام شرکت است. این مبلغ باید حداکثر تا دو ماه پس از ثبت شرکت پرداخت شود.
مثال: اگر سرمایه اولیه شرکتی 150,000,000 ریال باشد، مالیات حق تمبر آن 75,000 = 0.0005 × 150,000,000 ریال خواهد بود.
مالیات بر عملکرد (مالیات بر درآمد):
این نوع مالیات به سود خالص شرکت در یک سال مالیاتی تعلق می‌گیرد. نحوه محاسبه آن بسته به اینکه استارتاپ در قالب شخص حقیقی فعالیت کند یا حقوقی، متفاوت است:
برای اشخاص حقیقی:
در صورتی که استارتاپ به صورت شخص حقیقی (فردی) ثبت شده باشد، نرخ مالیات بر اساس درآمد مشمول مالیات (پس از کسر معافیت‌های سالانه) طبق ماده 131 قانون مالیات‌های مستقیم پلکانی محاسبه می‌شود:
تا 500,000,000 ریال درآمد: 15 درصد
نسبت به مازاد 500,000,000 ریال تا 1,000,000,000 ریال: 20 درصد
نسبت به مازاد 1,000,000,000 ریال: 25 درصد
برای اشخاص حقوقی:
اگر استارتاپ در قالب شخص حقوقی (شرکت) ثبت شده باشد، محاسبه مالیات ساده‌تر است. پس از کسر هزینه‌های قابل قبول از درآمد، 25 درصد از سود خالص شرکت به عنوان مالیات بر عملکرد محاسبه می‌شود.
مالیات بر ارزش افزوده (VAT):
این مالیات بر کالاها و خدماتی که توسط استارتاپ عرضه می‌شود، اعمال می‌گردد. شرکت‌ها موظفند اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده خود را به صورت فصلی تهیه و ارسال کرده و مبلغ مربوطه را در موعد مقرر پرداخت کنند. برخی استارتاپ‌ها (به ویژه دانش‌بنیان یا مشمول طرح نوآفرین) ممکن است از معافیت‌های ارزش افزوده برخوردار باشند.
معافیت‌های مالیاتی برای استارتاپ‌ها
دولت جمهوری اسلامی ایران با هدف حمایت از رشد و توسعه استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا، معافیت‌های مالیاتی متعددی را در نظر گرفته است:
معافیت سه‌ساله از مالیات عملکرد (طرح نوآفرین):
یکی از مهمترین حمایت‌ها، معافیت سه ساله از مالیات بر عملکرد برای استارتاپ‌های نوپا است. این معافیت از تاریخ ثبت شرکت اعمال می‌شود و به منظور کمک به این کسب‌وکارها برای رسیدن به سوددهی و توسعه فعالیت‌هایشان در نظر گرفته شده است. این معافیت مشروط به رعایت تعریف شرکت نوپا ذکر شده در ابتدای مقاله است.
معافیت برای شرکتهای دانش‌بنیان:
استارتاپ‌هایی که موفق به اخذ عنوان شرکت دانش‌بنیان می‌شوند، از معافیت‌های مالیاتی گسترده‌تری برخوردار خواهند شد. بر اساس قانون حمایت از شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات، درآمدهای ناشی از فعالیت‌های تحقیق و توسعه، تجاری‌سازی و تولید محصولات و خدمات دانش‌بنیان، تا 15 سال از مالیات موضوع ماده 105 قانون مالیات‌های مستقیم معاف است. این معافیت تنها شامل درآمدهای ناشی از فعالیت‌های دانش‌بنیان شرکت می‌شود و درآمدهای حاصل از سایر فعالیت‌ها مشمول مالیات خواهند بود.
معافیت تک محصولی/خدمتی:
برخی منابع به معافیت استارتاپ‌هایی که تنها یک محصول یا خدمت ارائه می‌دهند، اشاره کرده‌اند. طبق ماده 2 آیین‌نامه حمایت از شرکتهای نوپا، اگر استارتاپ فقط یک خدمت یا محصول را ارائه دهد، ممکن است تا پایان سال مالی جاری از پرداخت مالیات معاف باشد.
تسهیلات بیمه‌ای:
در راستای کاهش هزینه‌ها، استارتاپ‌ها می‌توانند تا 2 سال کارورز/کارآموز استخدام کنند و بخشی از حق بیمه سهم کارفرما توسط دولت جبران می‌شود. همچنین، سهامداران که به عنوان کارفرما شناخته می‌شوند، در برخی موارد از پرداخت بیمه تأمین اجتماعی معاف هستند.
معافیت‌های خاص مناطق کمتر توسعه‌یافته:
استارتاپ‌هایی که در مناطق کمتر توسعه‌یافته مستقر هستند، می‌توانند از مشوق‌های دولتی و تخفیف‌های مالیاتی خاصی بهره‌مند شوند.
الزامات و نکات مهم
تشکیل پرونده مالیاتی: هر استارتاپی موظف است پس از ثبت شرکت، نسبت به تشکیل پرونده مالیاتی و دریافت کد اقتصادی اقدام کند.
ارائه اظهارنامه مالیاتی: حتی در دوران معافیت نیز، ارائه اظهارنامه‌های مالیاتی در موعد مقرر ضروری است. عدم ارائه اظهارنامه، حتی با وجود معافیت، می‌تواند منجر به جریمه شود.
حفظ دفاتر و اسناد: نگهداری دقیق دفاتر قانونی و اسناد مالی برای شفافیت و ارائه به سازمان امور مالیاتی در زمان رسیدگی الزامی است.
مشاوره با متخصصین: با توجه به پیچیدگی قوانین مالیاتی و تغییرات احتمالی در آن‌ها، توصیه می‌شود استارتاپ‌ها از ابتدا با مشاوران مالیاتی مجرب همکاری کنند تا از بروز مشکلات و جرائم مالیاتی جلوگیری شود.
نرم‌افزارهای حسابداری: استفاده از نرم‌افزارهای حسابداری کارآمد، مانند نرم‌افزارهای تولیدی شرکت حساب ایران، می‌تواند در مدیریت دقیق امور مالی و تهیه اظهارنامه‌های مالیاتی کمک شایانی باشد و از بروز خطاها جلوگیری کند.
مالیات استارتاپ‌ها در ایران با رویکرد حمایتی از کسب‌وکارهای نوپا طراحی شده است. معافیت‌های سه‌ساله، تسهیلات برای شرکتهای دانش‌بنیان و سایر موارد، فرصت مناسبی را برای رشد و توسعه این کسب‌وکارها فراهم می‌کند.
با این حال، آگاهی کامل از قوانین، رعایت دقیق تکالیف مالیاتی و مشاوره با متخصصین، برای جلوگیری از مشکلات احتمالی و بهره‌مندی حداکثری از این حمایت‌ها ضروری است. شرکت حساب ایران نیز با ارائه نرم‌افزارهای حسابداری تخصصی، می‌تواند در این مسیر یاری‌رسان استارتاپ‌ها باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.