قرارداد آتی (Futures Contract) یک نوع قرارداد مالی است که برای خرید و فروش یک دارایی در آینده با یک قیمت مشخص و در یک تاریخ مشخص، امضا می‌شود. این دارایی می‌تواند محصولات کشاورزی، فلزات، ارزها، اوراق بهادار و غیره باشد.
در قرارداد آتی، خریدار و فروشنده قیمت و تاریخ تسویه را در زمان امضای قرارداد تعیین می‌کنند. این قرارداد در بورس‌های کالا، بورس‌های ارز و بورس‌های اوراق بهادار معامله می‌شود و باعث ایجاد یک بازار آتی برای دارایی مورد نظر می‌شود.
مزیت این قرارداد برای خریدار و فروشنده، حفظ قیمت در آینده است. برای مثال، اگر یک کشاورز بخواهد محصول خود را پس از چند ماه بفروشد، ممکن است قیمت این محصول در بازار در آینده تغییر کند. با امضای یک قرارداد آتی، او می‌تواند قیمت خود را در آینده حفظ کند. همچنین، با امضای یک قرارداد آتی، یک شرکت می‌تواند از نوسانات قیمت ارزها در آینده جلوگیری کند و حفظ قیمت خود را تضمین کند.
از آنجا که قرارداد آتی به دلیل شرایط ثابت در زمان امضای قرارداد، به شرطی که شرایط تسویه آن رعایت شود، قابل خرید و فروش است، به عنوان یک نوع تجارت مشتق شناخته می‌شود.
در کل، قرارداد آتی یک ابزار مالی قابل استفاده برای حفظ قیمت در آینده و کنترل ریسک بازار است. اما باید توجه داشت که این قرارداد نیاز به دانش و تجربه کافی در بازار مالی دارد و باید قبل از امضای هر قرارداد، به دقت شرایط و قوانین آن را مطالعه کرد.
انواع قرارداد آتی
قرارداد آتی (Futures Contract) یک نوع قرارداد مالی است که برای خرید و فروش یک دارایی در آینده با یک قیمت مشخص و در یک تاریخ مشخص، امضا می‌شود. این دارایی می‌تواند محصولات کشاورزی، فلزات، ارزها، اوراق بهادار و غیره باشد. بر اساس نوع دارایی مورد نظر، قرارداد آتی را می‌توان به چندین دسته تقسیم کرد. در زیر به برخی از انواع قرارداد آتی اشاره شده است:
قرارداد آتی کالایی: این نوع قرارداد برای خرید و فروش محصولات کشاورزی، نفت، گاز طبیعی، فلزات و غیره استفاده می‌شود. این قرارداد برای تضمین قیمت در آینده استفاده می‌شود.
قرارداد آتی ارزی: این نوع قرارداد برای خرید و فروش ارزها مانند دلار، یورو، ین ژاپنی، پوند و غیره استفاده می‌شود. این قرارداد برای حفظ قیمت در آینده و کاهش ریسک نوسانات ارز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قرارداد آتی اوراق بهادار: این نوع قرارداد برای خرید و فروش اوراق بهادار مانند سهام، اوراق قرضه، اوراق تسهیلات نقدی و غیره استفاده می‌شود. این قرارداد برای حفظ قیمت در آینده و کاهش ریسک نوسانات بازار سهام و اوراق بهادار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قرارداد آتی نرخ بهره: این نوع قرارداد برای خرید و فروش نرخ بهره برای اوراق قرضه و اوراق تسهیلات نقدی استفاده می‌شود. این قرارداد برای تضمین قیمت در آینده و کاهش ریسک نوسانات بازار سرمایه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قرارداد آتی انرژی: این نوع قرارداد برای خرید و فروش انرژی مانند برق، گاز طبیعی و غیره استفاده می‌شود. این قرارداد برای تضمین قیمت در آینده و کاهش ریسک نوسانات بازار انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
باید توجه داشت که قرارداد آتی نیاز به دانش و تجربه کافی در بازار مالی دارد و باید قبل از امضای هر قرارداد، به دقت شرایط و قوانین آن را مطالعه کرد.
کاربرد قراردادهای آتی
کاربرد قراردادهای آتی (Futures Contracts) در صنعت و بازار مالی بسیار گسترده است و در ادامه برخی از کاربردهای این قراردادها ذکر شده است:
حفظ قیمت: یکی از کاربردهای اصلی قراردادهای آتی، حفظ قیمت در آینده است. با امضای یک قرارداد آتی، یک شخص یا شرکت می‌تواند قیمت دارایی مورد نظر را در آینده حفظ کند و از ریسک نوسانات بازار جلوگیری کند.
مدیریت ریسک: قراردادهای آتی به شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا ریسک نوسانات بازار مالی را کنترل کنند. با امضای قرارداد آتی، یک شرکت می‌تواند از احتمالات کاهش قیمت یا افزایش آن در آینده جلوگیری کند و ریسک خود را کنترل کند.
تضمین کیفیت: در برخی صنایع مانند صنایع کشاورزی و مواد غذایی، قراردادهای آتی برای تضمین کیفیت محصولات استفاده می‌شود. با امضای یک قرارداد آتی، یک شرکت می‌تواند قیمت و کیفیت محصولات خود را در آینده تضمین کند.
تأمین نیازهای بازار: قراردادهای آتی به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا نیازهای بازار را تأمین کنند. با امضای یک قرارداد آتی، یک شرکت می‌تواند در آینده محصولات و خدمات خود را با قیمت مشخصی به بازار عرضه کند.
تجارت بین‌المللی: قراردادهای آتی برای تسهیل تجارت بین‌المللی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. با استفاده از قراردادهای آتی، شرکت‌ها می‌توانند در بازار جهانی حضور پیدا کنند و ریسک نوسانات بازار را کنترل کنند.
قراردادهای آتی به عنوان یک ابزار مالی قابل استفاده برای حفظ قیمت در آینده، کنترل ریسک و تأمین نیازهای بازار، در صنایع و بازار مالی گسترده استفاده می‌شوند.
قرارداد اختیار معامله (Options Contract)
قرارداد اختیار معامله یا گزینه (Options Contract) یک ابزار مالی است که به دو طرف، یعنی خریدار و فروشنده، حق امتیاز برای خرید یا فروش یک دارایی با یک قیمت مشخص در یک زمان مشخص می‌دهد. در این قرارداد، خریدار اختیار دارد ولی الزامی نیست که دارایی مورد نظر را خریداری کند و فروشنده نیز ملزم به فروش دارایی نیست. این قرارداد برای حفظ قیمت و کنترل ریسک در بازار مالی استفاده می‌شود.
در قرارداد اختیار معامله، دو نوع اختیار وجود دارد:
اختیار خرید (Call Option): در این نوع اختیار، خریدار حق خرید یک دارایی با یک قیمت مشخص در زمان مشخص را دارد. اگر در زمان معین، قیمت دارایی بالاتر از قیمت تعیین شده در قرارداد باشد، خریدار می‌تواند دارایی را با قیمت تعیین شده در قرارداد خریداری کند و در غیر این صورت، می‌تواند از خرید دارایی صرف نظر کند.
اختیار فروش (Put Option): در این نوع اختیار، خریدار حق فروش یک دارایی با یک قیمت مشخص در زمان مشخص را دارد. اگر در زمان معین، قیمت دارایی پایین‌تر از قیمت تعیین شده در قرارداد باشد، خریدار می‌تواند دارایی را با قیمت تعیین شده در قرارداد بفروشد و در غیر این صورت، می‌تواند از فروش دارایی صرف نظر کند.
قرارداد اختیار معامله به عنوان یک ابزار مالی برای حفظ قیمت و کنترل ریسک در بازار مالی استفاده می‌شود. این قرارداد برای شرکت‌ها و سرمایه‌گذارانی که در بازار مالی فعالیت می‌کنند، اهمیت دارد. به کمک این قرارداد، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران می‌توانند از نوسانات بازار مالی جلوگیری کنند و ریسک خود را کنترل کنند.
دیدگاه خود را ثبت کنید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.